Na mijn PUM missie in het uiterste oosten van Nepal zouden Felice en ik elkaar ontmoeten in Kathmandu. Dat had nog wel even wat voeten in de aarde, want mijn vlucht uit Bhadrapur had maar liefst 3 uur vertraging. Felice stond dus op mij te wachten in plaats van andersom. Gelukkig was ons vervoer naar het hotel nog aanwezig en het weerzien was prima. We zijn twee dagen in Kathmandu gebleven en hebben veel tempels en stupa’s gezien. We hadden een goede gids, Deepa, die ons met de nodige humor en kennis, veel over de geschiedenis, religie en gebouwen kon vertellen. Ze was onderwijzeres geweest maar jaren geleden gestopt omdat ze verontwaardigd was over het enorme verschil in betaling tussen mannelijke en vrouwelijke collega’s. Nu is ze freelance gids en dat past goed bij haar. Na Kathmandu een dag Patan en Brakthapur, weer met veel tempels en oude stad. Toen door naar Chitwan over de smalle bergweg. Een hele belevenis over de drukke weg, die op sommige stukken niet

De voorbereiding op een PUM missie geeft voor mij altijd nogal wat onzekerheid. De communicatie laat soms te wensen over en zelf heb ik vaak het idee dat mijn eigen uitzending niet zo voor de hand ligt als iedereen schijnt de denken. Toen de missie naar Nepal door leek te gaan hebben Felice en ik er een korte vakantie samen aangeknoopt. Als ik hier klaar ben vlieg ik terug naar Katmandoe om haar te ontmoeten en samen verder te gaan. Ik ben nu in het uiterste Oosten van Nepal vlak bij de grens met India. Het plaatsje heet Dhulawari. Ik vloog hiernaar toe uit Katmandoe en werd op het vliegveld opgepikt door Mr. Dilli de eigenaar van de kwekerij waar ik van dienst hoop te zijn. Mr. Dilli is een erg aardige, intelligente jonge man. Een echte familieman, die zijn bedrijf runt samen met zijn vrouw. Ze hebben een dochtertje van 6. Ik ben onder gebracht in een hotel in Dhulawari en de kwekerij waar de familie woont in een mooi huis, ligt op ongeveer 6 km afstand in Magurmari.