Nepal




De voorbereiding op een PUM missie geeft voor mij altijd nogal wat onzekerheid. De communicatie laat soms te wensen over en zelf heb ik vaak het idee dat mijn eigen uitzending niet zo voor de hand ligt als iedereen schijnt de denken. Toen de missie naar Nepal door leek te gaan hebben Felice en ik er een korte vakantie samen aangeknoopt. Als ik hier klaar ben vlieg ik terug naar Katmandoe om haar te ontmoeten en samen verder te gaan.




Ik ben nu in het uiterste Oosten van Nepal vlak bij de grens met India. Het plaatsje heet Dhulawari. Ik vloog hiernaar toe uit Katmandoe en werd op het vliegveld opgepikt door Mr. Dilli de eigenaar van de kwekerij waar ik van dienst hoop te zijn. Mr. Dilli is een erg aardige, intelligente jonge man. Een echte familieman, die zijn bedrijf runt samen met zijn vrouw. Ze hebben een dochtertje van 6. Ik ben onder gebracht in een hotel in Dhulawari en de kwekerij waar de familie woont in een mooi huis, ligt op ongeveer 6 km afstand in Magurmari.


Het zuidoosten van Nepal is een vlakte, alle bergen in de verre achtergrond. Niet iets wat ik me bij Nepal had voorgesteld. Het is dus een heel vlak gebied waar veel rijst en gierst verbouwd worden. Kleine boeren zijn het hier allemaal, meestal met één of twee koeien. De kwekerij van Dilli en zijn vrouw Dikshya is werkelijk een oase in die vlakte. Bij het huis verkoopt hij onder een schaduwhal planten en bomen die bijna allemaal zelf gekweekt zijn, als een klein tuincentrum. De variëteit aan soorten is enorm. Veel bomen, maar ook aspergeplanten, pitaja (of Dragonfruit), coniferen, geraniums, rozen enz. In het regenseizoen verkoopt hij ook eenjarigen, als petunia, viooltjes, zonnebloem e.d. Niet ver van het huis wordt een hectare papaya en limoen verbouwd. Daar staan ook een groot aantal Afrikaantjes die opgekweekt worden uit zaad uit Nederland en daarna gestekt. Veel planten dus. De bloemen worden verkocht voor Hindoe rituelen. Ze worden voor ongeveer €1,50 per kilo verkocht. Dat lijkt goede business te zijn, vooral tijdens Hindoe festivals.



Mr. Dilli en ik bespraken wat ik het best voor hem kan doen naast het adviseren over de kwekerij. Hij vroeg mij een presentatie te houden over mijn eigen ervaring in de tuinbouw en een verhaal over Papaya. Voor deze presentaties werden de 7 meisjes uitgenodigd die hier voor 6 maanden op stage zijn. Het bedrijf is een soort leer-werk bedrijf. Hij had ook belangstellenden uit de buurt uitgenodigd omdat hij graag  kennis wil delen. Er kwamen een stuk of 5 boeren uit de buurt, een District Agricultural Officer en een journalist van een lokaal radio station. Het was leuk om de presentatie te doen er was genoeg belangstelling en er waren volop vragen. Later hebben we nog de teelt van wortels en aardappels besproken.


De lokale betrokkenheid en de voorbeeld functie van het bedrijf blijkt ook uit het feit dat regelmatig schoolklassen de kwekerij bezoeken. Dat gebeurde ook deze week en dus stond ik zomaar ook een ‘motivational speech’  te houden voor 50 kinderen. Dat was erg leuk. De kinderen zijn uiterst beleefd, gehoorzaam en rustig. De dappersten durfden ook wel iets te vragen. Leuk om te doen. De school kocht ook wat planten voor het schoolplein en kreeg gratis een aantal Neem zaailingen voor de leerlingen om te planten. De Neem zaailingen deel Mr. Dilli vaker gratis uit om de nuttige plant te verspreiden maar vast ook als reclame.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Luong Son

Samen in Nepal