De Vietnamese keuken.

Hoewel ik, na twee weken Vietnam, al weer terug in Nederland ben, wil ik toch nog een paar keer mijn overweldigende ervaringen aan dit blog toevertrouwen. Een van de opvallendste ervaringen was wel het eten. Mijn gastvrouw had er plezier in mij met zoveel mogelijk Vietnamese gerechten kennis te laten maken. We gingen drie keer per dag uit eten. Dat is in Vietnam niet heel bijzonder want veel mensen eten graag op straat. Daar vind je overal kleine eettentjes op de stoepen, ieder gespecialiseerd in zijn eigen gerecht, noodle soep, broodjes e.d. We hebben ook geluncht bij een leuk BBQ restaurant, erg goed ingericht met een goede afzuiging boven het vuur en een grote variatie aan te roosteren vis en vlees. Je merkt wel dat je een dagje ouder wordt als er van je verwacht wordt op de grond plaats te nemen voor het eten. De kleermakerszit waar iedereen hier moeiteloos in zakt is al heel lang geen haalbare kaart meer voor mij. Verschillende keren werden we ook uitgenodigd om bij mensen die we ontmoetten thuis te eten. Daar kregen we ook steeds heerlijk eten, in bier gestoomde vis, gebakken tofu en vaak met een glaasje rijstwijn waar je wel heel voorzichtig mee moet zijn want dat spul is behoorlijk sterk.

Mij viel op dat de schaar een heel belangrijk stuk bestek is. Het lijkt of in Vietnam iedere kok een schaar bij de hand heeft. Of het nu een broodje is, een kleine loempia, een stuk vlees of wat kruiden, werkelijk alles wordt geknipt en dat is vaak heel handig. Ik heb me voorgenomen om de schaar ook hier vaker te gebruiken.

Mantisgarnaal

Bij iedere maaltijd kan je ijsthee krijgen: meestal groene thee, maar ook vaak kruidenthee. De maaltijd wordt soms afgesloten met een klein kopje sterke thee. Het is erg leuk om te proberen uit te vogelen welke ingrediënten voor het eten zijn gebruikt. Men is erg bereid uitleg te geven en even op de smartphone op te zoeken wat de Latijnse naam is van bepaalde kruiden. Ik heb zeer veel verschillende groentes en kruiden gegeten. Erg lekker vond ik de ‘water spinache’ (leek wel wat op pijlkruid) en de verse jonge scheuten van de Moringa struik. Heerlijk, lekkerder dan mijn Nederlandse favoriet, de spinazie. Een andere primeur voor mij was het eten van een Mantisgarnaal. Ik hou van garnalen, maar deze grote soort, die zonder uitwendig skelet iets van een pissebed heeft, had ik nog nooit gegeten. Best lekker, weer een bijzondere ervaring.

Slagroom kloppen met een chopstick

Als je zo hartelijk ontvangen wordt, wil je graag wat terug doen. Het valt niet mee iets origineels te bedenken, maar mijn voorstel een keer Nederlands te koken viel wel in de smaak. De uitvoering daarvan was nog niet eenvoudig. De meeste ingrediënten waren wel te krijgen op de markt, maar de inrichting van de keuken was toch wel heel anders. Er waren maar twee kookplaten (wel inductie) en het was echt even zoeken naar de geschikte pannen en koekenpan. Gelukkig was er ook een snelkookpan waar we de aardappels in konden koken. Ook de werkruimte op het aanrecht .was wel iets beperkter dan ik gewend ben, maar met veel goedwillende hulp is het gelukt. Mijn menu: uiensoep, gehaktbal met aardappels, bloemkool en jus en toe een lekkere fruitsla met slagroom. (De slagroom lag gewoon in de supermarkt, maar er was geen mixer of garde beschikbaar dus er moest wat geïmproviseerd worden bij het slagroom kloppen.) 

Als alles dan op tafel staat realiseer je je wel ineens dat de Nederlandse culinaire traditie toch niet zo rijk is en dat we wel heel veel uit allerlei andere culturen lenen om op tafel te zetten. Zelfs mijn uiensoep met geraspte kaas komt natuurlijk eigenlijk uit Frankrijk.